เฟอร์นิเจอร์ของคนมีบารมี<span style=
line-height: 1.42857;
>บุคคลที่ไม่เคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
ไปเลยล่ะครับ จบข่าว กระจ่าง หลังจากนั้นผมก็เพียรพยายามจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมหวังเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินเก็บหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการเล่าวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
มูลค่าตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งทั้งๆ ที่ เฟอร์นิเจอร์สำเร็จรูปตามห้างทั่วๆ ไปราคาตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีเยอะแยะเกลื่อนกราด เรียกว่าเลือกสรรกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมรูปแบบก็เก๋ไก๋ๆทั้งนั้นจน คิดว่าทั้งถูกทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ </span> แต่ก่อนผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในพวกนี้ครับคือประหยัดสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันคัดแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีจังหวะได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและสังคมสหายของท่านเลือกสรรใช้แต่ งาน
เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
ล้วนๆเมื่อมีช่อง คุ้นเคยท่านจึงเลียบเคียงถามตรงๆตามประสาคนใคร่รู้ ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีสตางค์มากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่มูลค่าเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากมายกิโลขีด ไอเดีย ยกตัวอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปสวยงามมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวแสดงถึงเกรดของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนคงยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีเกรดด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละทัศนคติของคนยากคนจน คนจนคิดถึงแต่ความพึงพอใจของตนเอง คนรวยคิดถึงความสมใจของคนอื่น ของคนส่วนมากและแสวงหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลประโยชน์ที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านล้าสมัยๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินห้องอาหารหรูหราๆแต่งเติมดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมรับจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานพอๆ กันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้สตางค์มา3-4ร้อยบาทถ้าผัดทั้งวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยราวๆหรือเดือนล่ะ525000฿ หักค่าใช้สอยแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยประมาณ อันนี้คำนวนจาก ค่าจ้าง เกณฑ์นะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงร่ำรวยไปแล้วเรียบร้อย แล้วลองคิดดูสิครับว่าการยอมรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกตัวอย่างแค่ไม่ยากๆนะครับ ถ้าเป็นธุรกิจรับสร้างบ้าน รับตกแต่งภายใน รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แตกต่างจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทรู้เรื่องแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาแต่งบ้านจะต้องแลดูดีมีรสนิยม แต่ก็ยังไม่วายฉงนอีก แล้วทำไมต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

อาจจะสงสัยและไม่ทราบอย่างมากว่าเพราะเหตุใดคนเราถึงต้องใช้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ดีไซน์ได้มั้ย ใช้แล้วมันทนทานมั้ย คำเฉลยทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องแข่งขันกันดังนั้น เค้าจึงคัดเลือกประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่ราคาเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วแตกต่างไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
น่ะไม่ใช่มีเงินก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อหามาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน