มาทำความรู้จักวงการเฟอร์นิเจอร์บิ้วอินในเมืองไทยกันนะคะ

[JoshuaPowell25]

   เฟอร์นิเจอร์ของคนมีบารมี<span style=
line-height: 1.42857;
>คนที่ไม่เคยใช้งานเฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 ไปเลยล่ะครับ จบข่าว ชัดเจน หลังจากนั้นผมก็พยายามจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมหวังเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินเก็บหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการบอกวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
       เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ล้วนๆเมื่อมีโอกาส คุ้นเคยท่านจึงเลียบเคียงถามตรงๆตามวิสัยที่เป็นไปคนอยากรู้อยากเห็น ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์แต่งบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีเงินมากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่ราคาเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากมายกิโลขีด ไอเดีย ยกแบบอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปสวยงามมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดนัยน์ตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวแสดงถึงเกรดของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนคงจะยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีระดับด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละทัศนคติของคนยากจน คนจนอาลัยแต่ความพึงพอใจของตัวเอง คนรวยคิดถึงความสมใจของคนอื่นๆ ของคนส่วนมากและเสาะหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลตอบแทนที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านเก่าๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินภัตตาคารหรูๆแต่งเติมดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  มูลค่าตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งทั้งที่ เฟอร์นิเจอร์สำเร็จรูปตามห้างทั่วไปมูลค่าตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีเยอะแยะเกลื่อนกราด เรียกว่าเลือกสรรกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมแบบก็สวยงามๆทั้งนั้นจน ตระหนักว่าทั้งถูกทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ </span>     เมื่อก่อนผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในพวกนี้ครับคืออดออมสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันเลือกแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีช่องได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและกลุ่มสหายของท่านเลือกสรรใช้แต่ งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมรับจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานพอๆ กันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้เงินมา3-4ร้อยบาทถ้าผัดทั้งวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยราวๆหรือเดือนล่ะ525000฿ หักค่าใช้สอยแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยประมาณ อันนี้คำนวนจาก ค่าจ้าง มาตรฐานนะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงรวยไปแล้วเรียบร้อย   แล้วลองคิดดูสิครับว่าการยอมของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกแบบอย่างแค่ไม่ยากๆนะครับ ถ้าเป็นธุรกิจรับสร้างบ้าน รับตกแต่งภายใน รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แหวกแนวจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทเข้าใจแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาแต่งบ้านจะต้องแลดูดีมีรสนิยม แต่ก็ยังไม่วายสงสัยอีก แล้วทำไมต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 น่ะไม่ใช่มีสตางค์ก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อหามาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

 ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านค้าดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ออกแบบได้มั้ย ใช้แล้วมันทนมั้ย คำตอบทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องแข่งขันกันดังนั้น เค้าจึงคัดเลือกประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดต้นทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่ราคาเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วแตกต่างไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  อาจจะสงสัยและไม่รู้เรื่องอย่างหนักว่าด้วยเหตุใดคนเราถึงต้องใช้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน