ล้วนๆเมื่อมีช่อง คุ้นเคยท่านจึงเลียบเคียงสอบถามตรงๆตามวิสัยที่เป็นไปคนอยากรู้อยากเห็น ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ประดับบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีสตางค์มากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่มูลค่าเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากหลายกิโลขีด ไอเดีย ยกแบบอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปดูดีมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดหูขัดตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวบ่งบอกถึงเกรดของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนคงยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีเกรดด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละความคิดของคนยากจน คนจนนึกถึงแต่ความพึงพอใจของตนเอง คนรวยคิดถึงความพอใจของคนอื่น ของคนส่วนมากและแสวงหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลตอบแทนที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านเก่าๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินห้องอาหารหรูหราๆตกแต่งดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานเท่ากันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้เงินมา3-4ร้อยบาทถ้าผัดตลอดวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยประมาณหรือเดือนล่ะ525000฿ หักรายจ่ายแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยใกล้เคียง อันนี้คำนวนจาก ค่าแรง มาตรฐานนะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงร่ำรวยไปแล้วเรียบร้อย แล้วลองคิดดูสิครับว่าการรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกแบบอย่างแค่ง่ายๆนะครับ ถ้าเป็นกิจการรับสร้างบ้าน รับตกแต่ง รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แหวกแนวจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทรู้เรื่องแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาแต่งบ้านจะต้องแลดูดีมีรสนิยม แต่ก็ยังไม่วายฉงนอีก แล้วเพราะเหตุใดต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านค้าดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ออกแบบได้มั้ย ใช้แล้วมันทนทานมั้ย คำเฉลยทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องชิงกันดังนั้น เค้าจึงคัดเลือกประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่มูลค่าเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วแตกต่างไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
ราคาตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งทั้งที่ เครื่องเรือนสำเร็จรูปตามห้างสรรพสินค้าทั่วไปมูลค่าตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีเยอะแยะเกลื่อนกราด เรียกว่าคัดเลือกกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมแบบก็เก๋ไก๋ๆทั้งนั้นจน คิดว่าทั้งย่อมเยาทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ </span> แต่ก่อนผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในพวกนี้ครับคือประหยัดสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันเลือกแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีโอกาสได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและกลุ่มสหายของท่านเลือกสรรใช้แต่ งาน
เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
อาจจะสงสัยและไม่เข้าใจอย่างหนักว่าทำไมคนเราถึงต้องใช้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
เฟอร์นิเจอร์ของคนมีบารมี<span style=
line-height: 1.42857;
>คนที่มิเคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
น่ะไม่ใช่มีสตางค์ก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อหามาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
ไปเลยล่ะครับ จบข่าว กระจ่าง หลังจากนั้นผมก็เพียรพยายามจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมปรารถนาเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินออมหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการสนทนาวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน