มาทำความรู้จักแวดวงเฟอร์นิเจอร์บิ้วอินในเมืองไทยกันนะคะ

[JoshuaPowell25]

 ไปเลยล่ะครับ จบข่าว ชัดเจน หลังจากนั้นผมก็เพียรจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมหวังเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินออมหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการบอกวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
   เฟอร์นิเจอร์ของคนมีอำนาจวาสนา<span style=
line-height: 1.42857;
>บุคคลที่ไม่เคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  ราคาตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งทั้งที่ เฟอร์นิเจอร์สำเร็จรูปตามห้างสรรพสินค้าทั่วๆ ไปมูลค่าตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีมากมายเกลื่อนกราด เรียกว่าเลือกสรรกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมรูปแบบก็เก๋ไก๋ๆทั้งนั้นจน ได้คิดว่าทั้งย่อมเยาทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ </span>     ก่อนหน้าผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในพวกนี้ครับคืออดออมสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันเลือกแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อรองจนคนขายเดินหนี จนได้มีจังหวะได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและกลุ่มเพื่อนของท่านเลือกใช้แต่ งานเฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

 ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ออกแบบได้มั้ย ใช้แล้วมันทนมั้ย คำเฉลยทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องแข่งกันดังนั้น เค้าจึงเลือกสรรประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่มูลค่าเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วแตกต่างไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  ล้วนๆเมื่อมีโอกาส ใกล้ชิดท่านจึงเลียบเคียงสอบถามตรงๆตามวิสัยที่เป็นไปคนอยากรู้อยากเห็น ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ประดับบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีเงินมากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่มูลค่าเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากหลายกิโลขีด ไอเดีย ยกแบบอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปสวยงามมีความพอใจทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดลูกตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวชี้ถึงระดับของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนอาจยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีระดับด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละความคิดของคนยากคนจน คนจนคิดถึงแต่ความพึงพอใจของตนเอง คนรวยคิดถึงความสมใจของคนอื่นๆ ของคนส่วนมากและแสวงหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลตอบแทนที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านล้าสมัยๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินห้องอาหารหรูๆแต่งเติมดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 น่ะไม่ใช่มีสตางค์ก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อมาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน


  อาจจะสงสัยและไม่ทราบอย่างหนักว่าทำไมคนเราถึงต้องใช้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
       เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมรับจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานพอๆ กันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้เงินมา3-4ร้อยบาทถ้าผัดตลอดวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยราวๆหรือเดือนล่ะ525000฿ หักค่าใช้จ่ายแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยใกล้เคียง อันนี้คำนวนจาก ค่าจ้าง เกณฑ์นะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงรวยไปแล้วเรียบร้อย   แล้วลองคิดดูสิครับว่าการยอมรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกแบบอย่างแค่ไม่ยากๆนะครับ ถ้าเป็นกิจการรับสร้างบ้าน รับตกแต่ง รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แตกต่างจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทเข้าใจแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาแต่งบ้านจะต้องแลดูดีมีรสนิยม แต่ก็ยังไม่วายสงสัยอีก แล้วเพราะเหตุใดต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน