เหมือนกันเข้ามาดูแล้วยิงคำถามว่า นี่เธอรู้ไหมมัดกระดาษแปลกๆในตะกร้าขยะผมนี่มันคืออะไรกัน เธอหัวเราะร่วนและตอบว่าฝีไม้ลายมือกอร์ดอนไงคะเขาถ่ายเอกสารกระดาษทุกแผ่นบนโต๊ะคุณให้ดูเบลอๆเขาปรารถนาให้คุณเห็นทุกอย่างเหยเกทั้งหมดหลังจากที่คุณกลับมาจากการผ่าตัดไงหล่ะ หน้าปัดนาฬิกาเขาก็ยังไม่เว้นเลยนะค่ะ ฉันบอกเขาแล้วว่าทำแบบนี้มันโหดร้ายไปหน่อยหรือเปล่า แต่เขายืนยันว่าคุณต้องขำแน่ๆเลยว่ากันตามตรงเลยนะครับเขาพูดถูกครับ ความคิดบางอย่างยอดเยี่ยมเยียนของเพื่อนที่ เรียนต่อต่างประเทศ
ของผมดี แต่นอนก่อนเถอะเดี๋ยวสมองก็เข้าทางเอง ผมขึ้นแท็กซี่กลับบ้านจากนั้นก็ล้มตัวลงบนเตียงเช้าวันต่อมา ผมตื่นนอนแล้วรู้ดีขึ้นนิดหน่อยผมมองดูไปรอบๆห้องและทุกอย่างดูปกติจากนั้นผมแต่งตัวและออกไปเรียนและทำงานตามปกติของผม ผมเพ่งดูดูเอกสารทั้งหมดบนเคาน์เตอร์และเห็นว่าทุกอย่างมันเรียบร้อยดี ขนาดตัวอักษรกลับมาประจำเหมือนเดิมเลยไม่มีอะไรลอยไปลอยมาอีกแล้วผมนี่รู้สึกโล่งใจเลยจริงๆผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอกแต่แล้วผมก็สังเกตเห็นว่าในถึงขยะเต็มไปด้วยกระดาษที่ถูกขยำทิ้ง ผมหยิบบางแผ่นขึ้นมาดู และตัวอีกษรเรื่องลอยไปลอยมาอีกครั้ง บางตัวก็ใหญ่บางตัวก็เล็กบางตัวก็เบลอ ผมจึงเรียกเพื่อนที่
เรียนต่อต่างประเทศ เรียนต่อต่างประเทศ
ผมเป็นคนสายตาสั้นมากผมจึงใส่คอนแทกต์เลนส์ตลอดจนกว่าได้ยินเรื่องการทำเลสิกเมื่อหลายปีก่อนนั่งรับฟังแลเห็นเยี่ยมเยือนไปเลยคุณจะซ่อมแซมปัญหาสายตาได้พร้อมทั้งมิจำต้องใส่คอนแทกต์เลนส์อีก คุณจะได้ดวงตาที่ทำงานเหมือนดวงตาปกติกลับมาตอนนั้นการทำเลสิกยังเป็นเรื่องใหม่ จึงไม่ทำใครที่ผมรู้จักเคยเข้ารับการผ่าตัดแบบนี้มาก่อนเลย แต่ผมก็ตัดสินใจลองตายดาบหน้าดูหมอบอกกับผมว่านี่เป็นการผ่าตัดเล็กจะใช้ยาชาเฉพาะจุดบริเวณดวงตาเมื่อผ่าตัดเสร็จก็กลับไปทำงานได้เลย ผมนัดหมอที่โรงพยาบาลตอนที่ผม เรียนต่อต่างประเทศ
เล่นน่าขำขันกับงานมองเห็นผมเป็นเด็กนักศึกษาที่ไป เรียนต่อต่างประเทศ
ด้วยกันคนนี้เนี้ยบจนต้องนำมาใช้ให้ได้แม้ว่ามันจะโหดร้ายก็ตามวิธีทำให้ทุกคนได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ ตอนที่ลูกสาวของผมยังเล็กและเธอนั่งดูวิทยุโทรภาพทั้งวันเลยเธอนั่งติดหนึบอยู่ที่หน้าจอเหมือนถูกสะกดจิตนั้นไม่ใช่ที่ผมอยากเห็นเลยจริงๆ ผมเลยอยากให้เธอวาดภาพและคืบหน้าความคิดพูดง่ายๆเลยผมอยากให้เธอเรียนรู้แต่ผมไม่อยากบังคับลูกผมอยากให้เธอได้ในสิ่งที่ต้องการแต่ผมก็อยากได้สิ่งที่ตัวเองต้องการเหมือนกันสำหรับผม นี่ดูคล้ายโจทย์ในการทำป่าวประกาศของผมเลยทีเดียวจะทำอย่างไรให้ทุกคนได้สิ่งที่ตัวเองใคร่อะไรคือหนทางที่รังสรรค์เพื่อบรรลุเป้าหมายดังกล่าวลูกสาวผมชอบดูการ์ตูนมาก ผมจึงเที่ยวเสาะหาการ์ตูนที่น่าสนใจและคิดว่าเธอจะชอบ ในที่สุดผมก็เจอการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่สร้างจากบทละครของเชกสเปียร์ทุกเรื่องที่ถูกสร้างโดยบริษัทแอนิเมชั่นหลายแห่งในแถบยุโรปตะวันออก บางเรื่องเป็นภาพลายเส้นสองมิติ บ้างก็เป็นแบบสต็อปโมชั่นสามมิติบทละครที่กินเวลานานหลายชั่วโมงถูกย่อให้เหลือแค่ครึ่งชั่วโมง แต่โครงเรื่องและบทพูดสำคัญๆ ยังคงครบถ้วนนี่แหละครับคือสิ่งที่ผมมองหา เนื้อหาไม่ได้ยืนยาวน่าเบื่อ มันจึงดึงดูดความสนใจของเธอได้ ขอให้เป็นการ์ตูนเถอะ ลูกสาวผมดูได้หมด เธอจึงค่อยๆ ซับผลงานของเชกสเปียร์โดยไม่รู้ตัว เรื่องราวของเสน่หา เกียรติยศ ความสับสนวุ่นวายและการทรยศ ถ่ายทอดด้านเครื่องแต่งกายเท่และภาษาอันสละสลวย ครบองค์ประกอบที่จะดึงดูดความสนใจของเด็กตัวน้อยๆได้ ผมเพิ่งมารู้ว่ามันได้ผลเมื่อวันหนึ่งผมเข้าไปในครัวและเจอลูกสาวกับลูกชายบนพื เรียนต่อต่างประเทศ
โรงพยาบาลครอมเวลล์ไว้ระยะเที่ยงพวกเขาจับผมนั่งเก้าอี้นั่งกับใช้วัสดุคีบเปลือกตาผมให้เปิดไว้เหมือนหนังเรื่อง a Clockwork Orange ก่อนจะใช้เลเซอร์จี้ไปที่กระจกกระจกตาพวกเขาต้องใช้เลเซอร์ปรับแต่งจนกว่ากระจกตาจะมีรูปแบบที่สมสมเสียก่อนจากนั้นก็ใช้ผ้าพันแผลปิดตาของผมเอาไว้ ผ่าตัดเสร็จสิ้นผมก็นั่งแท็กซี่กลับไปทำงานแต่ผมนั่งลงและหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านแต่ตัวหนังสือลอยไปลอยมาทุกอย่างดูเบลอไปหมดตัวอักษรบางตัวดูเหมือนอยู่ใกล้มากๆขณะที่บางตัวอยู่ห่างไกลออกไป ผมกระพริบตาถี่ๆ พยายามมองให้ชัดว่าแต่ละตัวอักษรเหล่านั้นก็ยังดูเล็กๆใหญ่ๆอยู่ดีมันเหมือนกับผมกำลังมองผ่านผิวน้ำที่กระเพื่อมผมต้องขยับหัวออกไกลเพื่อดูต่างหนังสือขนาดใหญ่และยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อเพ่งตัวหนังสือเล็กๆ ดูไปดูมาก็เริ่มรู้สึกว่าเวียนหัวเหมือนเมาเรือเลยที่เดียวพอแหงนมองนาฬิกาดูเหมือนระลอกคลื่น ส่วนตัวเลขก็ดูเบลอๆ ผมปรับสายตาให้เห็นนาฬิกาชัดๆไม่ได้เอาซะเลย ผมรู้สึกอยากอ้วกความคิดคงได้รับผลกระทบจากการทำเลสิกแน่ๆเลย ผมไม่คิดเลยว่าจะสดแบบนี้ ผมน่าจะนอนพักสักนิดและผมคิดว่าจะเอายังไงกับการ เรียนต่อต่างประเทศ
Dilber MC Theme by HarzeM