มาทำความรู้จักวงการเฟอร์นิเจอร์บิ้วอินในเมืองไทยกันนะคะ

[JoshuaPowell25]

       เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านค้าดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ออกแบบได้มั้ย ใช้แล้วมันทนมั้ย คำตอบทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องแข่งขันกันดังนั้น เค้าจึงคัดประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดต้นทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่มูลค่าเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วแตกต่างไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 ไปเลยล่ะครับ จบข่าว ชัดเจน หลังจากนั้นผมก็เพียรพยายามจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมปรารถนาเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินเก็บหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการเล่าวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานเท่ากันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้สตางค์มา3-4ร้อยบาทถ้าผัดทั้งวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยประมาณหรือเดือนล่ะ525000฿ หักค่าใช้จ่ายแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยใกล้เคียง อันนี้คำนวนจาก ค่าแรง เกณฑ์นะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงรวยไปแล้วเรียบร้อย   แล้วลองคิดดูสิครับว่าการรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกแบบอย่างแค่ง่ายๆนะครับ ถ้าเป็นธุรกิจรับสร้างบ้าน รับตกแต่ง รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แหวกแนวจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทรู้เรื่องแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาแต่งบ้านจะต้องแลดูดีมีความพอใจ แต่ก็ยังไม่วายสงสัยอีก แล้วเพราะเหตุใดต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

 น่ะไม่ใช่มีสตางค์ก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อหามาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
   เฟอร์นิเจอร์ของคนมีบารมี<span style=
line-height: 1.42857;
>บุคคลที่ไม่เคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  อาจจะฉงนและไม่รู้เรื่องอย่างมากว่าทำไมคนเราถึงควรใช้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  ล้วนๆเมื่อมีจังหวะ คุ้นเคยท่านจึงเลียบเคียงสอบถามตรงๆตามประสาคนใคร่รู้ ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ประดับบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีสตางค์มากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่มูลค่าเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากมายกิโลขีด ไอเดีย ยกแบบอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปสวยงามมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดหูขัดตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวชี้ถึงระดับของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนคงยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีขั้นด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละทัศนคติของคนจน คนจนนึกถึงแต่ความพึงพอใจของตัวเอง คนรวยคิดถึงความพอใจของบุคคลอื่น ของคนส่วนมากและแสวงหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลตอบแทนที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านล้าสมัยๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินห้องอาหารหรูๆแต่งเติมดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ราคาตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งแม้ว่า เครื่องเรือนสำเร็จรูปตามห้างสรรพสินค้าทั่วไปมูลค่าตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีเยอะแยะเกลื่อนกราด เรียกว่าคัดกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมแบบก็สวยๆทั้งนั้นจน ตระหนักว่าทั้งถูกทั้งดีทำไมไม่ซื้อกัน หึ หึ </span>     เมื่อก่อนผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในพวกนี้ครับคือประหยัดสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันคัดแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อรองราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีช่องได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและสังคมสหายของท่านเลือกใช้แต่ งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน