บุญชูปฏิมาพรขอร่วมบอกบุญส่งข่าวการหล่อพระดังต่อไปนี้ 1 ข้าพเจ้าแต่ง ทัดมั่น และอมรรัตน์ กังพัฒนกิจ ผสานทำบุญกุศล 159 บาท หล โรงหล่อพระ
วันเข้าพรรษา 25560เที่ยงกับวันที่ 9 กรกฎาคม ทิวากาลนี้ข้ามี ประวัติวันมาถึงฝน ความเด่นและกิจกรรมมาฝาก 9 เดือนกรกฎาคม 2560 คือทิวากาลสำคัญทางพุทธศาสนานั่นก็คือ
วันเข้าพรรษา
ซึ่งเป็นวันที่พระสงฆ์เถรวาทจะอธิษฐานว่าจะพักประจำอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่ง ล้วนแล้วระยะเวลาฤดูฝนที่มีกำหนดเป็นคราวเวลา 3 แข ยอมถิ่นพระธรรมวินัยบัญญัติเก็บ โดยไม่ไปหยุดแรมที่อื่น หรือที่กู่เรียกติดปากสกัดกั้นโดยรวมหมดไปว่า
จำพรรษา
นั่นเองพระประวัติวันเข้าพรรษา
เข้าวสันต์
แปลเหมา
พักฝน
คาดลุ พระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่นิจสิน ณ วัดใดวัดหนึ่งระหว่างฤดูฝน โดยเหตุที่พระภิกขุในสมัยพุทธเวลา มีหน้าแหล่งจะต้องจาริกโปรดสัตว์ และเผยแบพระธรรมคำสั่งสอนมีอายุประชาชนไปในที่แตกต่าง ๆ เปล่าจำเป็นต้องมีที่อยู่ปกติ ถึงแม้ในฤดูฝน ชาวบ้านจึงตำหนิว่าไปเหยียบข้าวกร้าวและพืชอื่น ๆ จนเสียหาย พระศาสนาพุทธเจ้าจึ่งทรงประดิษฐานท่วงทีการจำพรรษาให้พระภิกษุอยู่ประจำที่ตลอด 3 เดือน ในฤดูกาลฝน คือ เริ่มตั้งแม้กระนั้นวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 ของทุกปี เรียกเหมา
ปุริมพรรษา
เผื่อว่าปีใดมีเดือน 8 แฝดหน ก็เลื่อนเวลามาเป็นทิวากาลแรม 1 ค่ำ เดือนแปดหลัง และออกฝนในวันขึ้น 15 ค่ำ ดวงจันทร์ 11 เรียกว่า
ปัจฉิมพรรษา
ระงับแม้กระนั้นมีภารกิจธุระคือเมื่อเดินทางไปแล้วไม่สามารถจะกลับได้ในอย่างเดียวนั้น ก็ทรงอนุญาตให้ไปแรมคืนได้ ยุคสมัยเอ็ดเปล่าพ้น 7 กลับคืน ร้องเรียกนินทา
สัตตาหะ
หากเกินกำหนดตรงนี้จับว่าร้ายไม่ได้รับคุณค่าที่การจำพรรษา เปรี้ยงว่าร้ายพรรษาขาด นอกจากนี้หากระหว่าง เดินลู่ตรงกับทิวาชะงักมาถึงพรรษาพอดี พระภิกษุผู้ทรงศีลเข้ามาทันในหมู่บ้านหรือในเมืองก็พอจะหาที่ระยะพิงได้มาตามสมเหมาะ แต่หากมามิทันก็ต้องพึ่งโคนตัวไม้ใหญ่เป็นถิ่นพักแรม ชาวบ้านเห็นพระได้รองความลำบากเช่นนี้ แล้วก็โปรดกันปลูกเพิง สำหรับให้ท่านได้อาศัยพักฝน รวมกันหลาย ๆ องค์ ที่พักดังกล่าวตรงนี้เรียกว่า
วิหาร
ถอดความหมายว่า ที่อยู่สงฆ์ เมื่อสิ้นสุดแล้ว พระสงฆ์เอ็งออกจาริกยินยอมภารกิจของท่านงวด ถึงหน้าฝนใหม่ท่านก็กลับมาระยะอีก เพราะสะดวกดี แม้กระนั้นโปร่งบางท่านอยู่ประจำเลย บางทีเศรษฐีมีมโนความเลื่อมใสเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ก็เลือกหาสถานที่สงบเงียบเงียบมิห่างไกลพลัดพรากชุมชนนัก สร้างแห่งพัก เอื้อนว่า
อาราม
สละเป็นถิ่นอยู่เครื่องใช้สงฆ์ดั่งเช่นปัจจุบันนี้ ทั้งนี้ เพราะปกติเครื่องใช้สอยของพระไล่ตามพุทธานุญาตให้มีประจำตัวนั้น มีแค่อัฐบริขาร ชิ้นได้แก่ สบง จีวร สังฆาฏิ เข็มเย็บผ้า บาตร โอบรัดประคด หม้อกรองน้ำ และมีดโกน และกระทั่งพระท่านจะหาที่คราวแรมได้ บางทีก็ถูกฝนต้นฤดูอ่อนเปียกปอนมา ชาวบ้านเรือนที่ใจบุญจึงให้ผ้าอาบน้ำฝนสำหรับให้เอ็งหาได้ผลัดแลก พร้อมทั้งถวายของจำคือแก่ภารกิจประจำวันของท่านเป็นพิเศษในเข้ามาพรรษา นับเป็นเรื่องราวให้มีเยี่ยงอย่างทำบุญกุศลเกี่ยวในวันนี้สืบสาวมา... อย่างไรก็ตาม แม้การเข้าพรรษาจะเป็นเหตุการณ์ของพระภิกษุ แต่ศาสนาพุทธศาสนิกชนก็ถือเป็นช่องดีที่จะได้ทำบุญรักษาศีล พร้อมกับชำระจิตใจให้ขาวนวลใส ก่อนวันเข้าวสันต์ชาวบ้านก็จะไปช่วยพระทำความสะอาดเสนาสนะ ซ่อมบำรุงแซมกุฏิพิหารและอื่น ๆ พอบรรลุทิวาเข้ามาวสันต์ก็จะไปร่วมทำบุญตักบาตร อุทิศถวายเครื่องสักการบูชา ดอกไม้ ธูปต้นเทียน และเครื่องชดใช้ เช่น สบู่ ยาสีแล่ง เป็นต้น พร้อมสำเหนียกเทศน์ สำเหนียกคำสั่งสอน และรักษาพระอุโบสถศีลกันที่วัด โปร่งบางคนอาจตั้งใจงดเว้นอบายมุขต่าง ๆ เป็นกรณีพิเศษ ตัวอย่างเช่น งดเสพสุรา งดฆ่าสัตว์ เป็นต้น อนึ่ง บิดามารดามักจะจัดพระราชพิธีบวชให้บุตรหลานเครื่องใช้ตน โดยจับกันว่าร้ายการเข้าบวชเรียนพร้อมด้วยอยู่จำพรรษาในระหว่างนี้จะได้รับคล้องอานิสงส์ อย่างสูง
โรงหล่อพระ โรงหล่อพระ