ชมรมเจ้ามือหวย

 ของขลังแม้จนกระทั่งชายผ้าถุง แม่มีความหมายมาก ส่วนมากพลเดินเท้าสมัยนั้นจะชอบ ให้ห่อผ้าขาวผูกติดแขนเสื้อบ้างหรือใช้พูกเพื่อคล้องคอเหมือนเป็นความกตัญญูต่อบิดามารดาความกตัญญูเป็นสมบัติของสาธุชนคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไหม้ไหม ย่าเล่าอีกว่าสมัยที่ปู่ไปเป็นทหาร ปู่กลับมาจากทหารจะมาสนทนาให้ย่าฟัง บางทีก็มีเรื่องเร้นลับบ้างแต่ก็น่าใจเต้นแต่ทุกครั้งที่ปู่จะกลับบ้านปู่จะขอพรจากพอและแม่ รวมถึงย่าด้วย พรคนสมัยเก่านั้นมีความ น่านับถือ เพราะคนยุคนั้นพูดคำไหนคำนั้น มั่นหมายถือมั่นในคำพูดและคำสอนจะพูดสิ่งใจมักจะคิดก่อนเสมอ ซึ่งกลับกันคนสมัยนี้พูดจริงหรือพูดเล่นก็ไม่รู้บางทีพูดเล่นเหมือนจริงพูดจริงเหมือนเล่น ฟังไปฟังมาก็เพลินดี ....มาเข้าทีกันดีกว่าเราพูดถึงเครื่องรางของคลังหรือพระเครื่องลางอยู่ คือเหมือนตอนที่เกริ่นผู้เขียนไม่ชอบเรื่องพวกนี้อยู่แล้วเพราะว่าส่วนตัวแต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ด้วยความที่ผู้เขียนเป็นเด็กบ้านๆๆไม่สูงเท่าไรแล้วก็ไม่สวยมาก พูดงานง่ายก็คือไม่เคยมีเพื่อนชาย เลยมีแต่เพื่อ วันนี้เดินผ่านตลาดเห็นคนขายพระอื้อซ่าเลยเลยนึกถึงพระองหนึ่งที่ แฟนของน้าเคยให้ไว้แต่ทำหายไปแล้ว เขาเรียกว่าพระขุนแผน จำได้ว่าเป็นพระขนาดเท่าองค์ทั่วๆไปตอนที่แฟนน้าเอามาให้เราก็ไม่อะไร คิดว่า เพราะว่าเรานึกว่าพระขุนแฟนต้องทำท่าทางต่างๆๆ แต่ที่ให้มาเป็นพระเหมือนพระพุธรูป เราจะเรียกแฟนน้าว่าลุง เพราะแกมีอายุมากกว่าน้าเกือบรอบ เป็นคนธรรมมะธรรมโม ไม่ชอบอยู่บ้านส่วนมากอาทิตย์นึงอาจจะกลับมาบ้านสักครั้งเพราะอยู่แต่วัด บางทีนึกไปก็ขำเราเก็บทุเรียนกะน้าไว้หลายสิบลูกตื่นขึ้นมาหายสูญหมด เพราะลุงเอาไปให้ที่วัดหมด แต่ก็ไม่ได้อะไรถือว่าเราก็ได้บุญไปด้วย55 นึงถึงตอนนี้ก็คิดถึง ในเวลานั้นที่ลุงให้เพราะขุนแผนไม่เชื่อก็ต้องเชื่อถ้าเราเป็นคนที่มีเสน่ห์ก็จะไม่ไหนเลยแต่เรานี่ดิเกิดมายังไม่เคยมีแฟน 555 จนจะ 20 ปีอยู่ละ พอลุงให้มาเราก็ติดขอ ตอนนั้นก็อธิฐาน แบบเล่นๆหากว่าพระขุนแผนที่อยู่ในกล่องใส่พระ (http://vawwai.com/category/89) กล่องใส่พระ
(http://)
 คงจะยาวน่าดู เพราะพระเครื่องไทยที่ใส่อยู่ใน กล่องใส่พระ
[youtube]youtube.com/watch?v=Sp8B-5JOgd0[/youtube]
 ปัจจุบันเราไม่ว่าจะไปแห่งไหนฉันจะเห็น พระวางออกตัวมากมายแม้แต่ท้องตลาดนัด ยังมีในหลายคนที่โปรดปรานพระก็จะเข้ามามุงดูแต่สำหรับคนที่ไม่ชอบ ก็ก้าวเดินผ่านไป อันนี้ก็เป็นสิ่งที่เรียกว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคล ตามจริงผู้แต่งเองก็ไม่มีความเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่เท่าไร่ มีวันนึง ครั้งนั้นเราเองก็อยู่แค่ ปวส วันนึงได้มีโอกาสไปใต้ ที่ขนอม ขนอมเป็นอ.นึง ของนครศรีธรรมราชแต่จะติดกับจ.สุราษฎร์ธานี พูดถึงขนอมแล้วก็นึกถึงสมุทร ถ้าคนเคยไปท่องเที่ยวมาขนอมคงจะชอบทุกคนเนื่องจากหาดสวย มีตลาดขายของทะเล มากมายมากเลยคะ ครั้งนึงผู้เขียนเคยทำงานเป็นทะเบียนที่ ขนอมชื่อตาลคู่บีชรีสอร์ท ครั้งนั้นก็เคว้งคว้างเลยหางานทำเพราะไปอยู่กับน้าที่ใต้เราก็ต้องหารรายได้จะได้ไม่รบกวนน้ามาก ตามตรงอยากศึกษาหลังจากนั้นแต่เนื่องด้วยสกุลก็ไม่ค่อยมีเงินเท่าไรกะจะมาอยู่กับน้าเพื่อหารายได้ด้วย เอ๊ะๆๆนี่เราเรากำลังพูดถึงเรื่องพระอยู่นี่น่า เอาน่านอกเรื่องบ้างพูดถึง เรื่องทะเลลองเข้าไปดูนะคะในเว็บมีเยอะ ฝั่งทะเลสวยน้ำทะเลก็สวย ลองไปดูคะ แป๊บๆๆก็ วันนี้ก็เดือน เมษายน 59 ละผ่านมาหลายปีละ เอาทีนี้มาพูดถึงเรื่องพระกันต่อ ตามตรงพระถ้าเล่ากันถึงชีวประวัติพระเครื่องและ กล่องใส่พระ
  โบร่ำโบราณบ้าง ที่เก็บเป็น พิพิธพันธ์บ้าง ตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด ก็ถือได้ว่าพระเครื่องเป็นมรดกของไทยแต่โบราณก็ว่าได้ ครั้งก่อนเคยถามย่าว่าเมื่อก่อนมีการรบทัพจับศึก เขาต้องมีพระเหมือนในหนังเหมือนสมัยนี้ไหม คุณย่าตอบว่า ก็คล้ายกันแต่คนแต่ก่อนเค้าจะเคารพนับถือไว้เป็นเครื่องเตือนความดี เป็นเครื่องสะกิดใจ ว่าเรามาจากให้ ก็คือยังกะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวใจให้มีกำลังแข็งกล้า ฟันฝ่ากับข้าศึก ไม่ใช่แต่พระหรือ กล่องใส่พระ
 มีฤทธิก็ขอให้ มีแฟนกะเขาบ้างเถอะเพี้ยง 555 ขำจริง แต่เชื่อไหมว่า ไม่ถึงอาทิต มีคนที่ทำงานแอบชอบทีเดียว 2 คน มีหนุ่มทุเรียนมาขอเป็นแฟน 1 คน เข้ามาให้ตรึม เอิ่มมมมคือว่า นี่มันเกิดไรขึ้น อย่างไรก็ตามเราเองก็ไม่เคยเจอ แต่ก็ไม่ตัดสินใจครบใคร ไม่ใช่ว่าเลือกนะคะ อย่างไรก็ดีคิดว่า มันไม่ได้มาด้วยความรักคงจะเสียใจภายหน้าเลยจบอยู่แค่นั้นต่อมากลับมาศึกษาเล่าเรียนต่อที่บ้าน ตอนนี้ไม่รู้ทำหายไปไหนพระขุนแผนที่ลุงให้ ไม่แน่ใจว่าเอาไปไว้ที่ไหน ครุ่นคิดไปก็เสียดายอยู่ เพราะน่าจะเก็บดีดีอย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ราคามากเหมือนกัน เพราะลุงไม่ค่อยสละใครง่ายๆๆ นอกจากลุงจะเห็นแล้วว่านะจะเหมาะสมกับเราเลยให้ แต่ก็ไม่เป็นไรไม่ติดใจอะไร แต่เดี๋ยวนี้ กล่องใส่พระ