ชมรมเจ้ามือหวย
 
*
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน พฤษภาคม 18, 2024, 06:47:29 am


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น


ผลสลากกินแบ่งรัฐบาลงวด 16 กรกฎาคม 2565 รางวัลที่ 1 620405 รางวัล3ตัวหน้า 159 834 รางวัล3 ตัวท้าย 279 061 รางวัลเลขท้าย 2ตัว 53




เว็บโปรแกรมเจ้ามือหวย



ทำงานแบบมีหลักการ ไม่กล้าจนเกินตัว ไม่กลัวจนเกินเหตุ
ปณิธานของชมรมเจ้ามือหวย
ทางชมรมเจ้ามือหวย หวังแค่เพียงเพื่อนๆ อยู่กันแบบเป็นพี่เป็นน้อง จริงใจ ให้เกียรติซึ่งกันและกัน
ร่วมมือกันในการแบ่งปันข้อมูล มีอะไรดีๆ ก็นำเสนอแก่เพื่อนสมาชิก เพื่อเป็นแนวทางในการทำงาน
หรือระวังป้องกันให้ชาวชมรมได้อยู่ในวงการตลอดไปนานเท่านาน
ขอบคุณจากใจจริง
nongnai


หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ขออนุญาตแบ่งปันประเด็นความสัมพันธ์และเป็นกำลังใจส่งมอบเกลอในการรักษาเอดส์  (อ่าน 1855 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
gary0391Topic starter
สามัญ
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เข้ามาล่าสุด:เมษายน 19, 2015, 01:38:32 am
กระทู้: 1

ระบบปฏิบัติการ::
Windows 7/Server 2008 R2 Windows 7/Server 2008 R2
บราวเซอร์::
Chrome 21.0.1180.83 Chrome 21.0.1180.83


เว็บไซต์
« เมื่อ: เมษายน 06, 2015, 12:55:59 am »

   ประเด็นที่เราจะนำมาบอกนี้ขอใช้ชื่อสมมุติของเพื่อนผมว่า “กบ” นะครับผมกับกบเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยประถม ที่พักอาจจะไม่ได้อยู่ติดกันแต่ก็ไม่ไกลห่างกันไม่กี่ซอย เราสองคนศึกษาเล่าเรียนที่เดียวกันมาตั้งแต่ประถม – มัธยมต้นตัวผมเองชอบไปเล่นที่บ้านกบบ่อยๆเพราะที่บ้านของกบนั้นมีพื้นที่กว้างขวางและกบก็มีห้องส่วนตัวตั้งแต่ประถมเลยทำให้รู้สึกว่าไม่มีผู้ปกครองมาคอยจู้จี้เราซี้กันมาตลอดไปเที่ยวกับครอบครัวผมกบก็ไปไปเที่ยวกับครอบครัวกบผมก็ไปเลยทำให้บ้านเราทั้งคู่ชอบพอกันเหมือนครอบครัวเลยก็ว่าได้เริ่มได้ขึ้นมัธยมในสมัยผมนั้นเป็นช่วงที่เด็กเด็กนักเรียนตีกันตั้งแต่รุ่นมัธยมเลยยาเสพติดนักเรียนนักเลงขาสั้นหัวเกรียน ผมกับกบก็เป็นหนึ่งในชีวิตช่วงนั้นบ้านกบเป็นคนที่มีฐานะมากในระดับนึงเลยก็ว่าได้ทำให้เพื่อนของผมคนนี้แทบจะมีทุกอย่างที่อยากได้เพราะบิดามารดาของกบนั้นมีหน้าที่การงานดีแต่ไม่ค่อยมีเวลาให้เท่าไหร่วันปกติก็จะทิ้งเงินและแม่บ้านทำกับข้าวไว้ให้ ทำให้ชีวิตผมกับกบค่อยข้างอิสระในช่วงม.1- ม.2 เทอมแรก พวกเราค่อยข้างเกเรกันมากๆ โดดเรียน ไม่ค่อยเข้าเรียนไปเที่ยวเตร่ทำให้ผลการเรียนค่อนข้างแย่ และกบเพื่อนผมเป็นคนหน้าตาดี หล่อ สูงทำให้มีสาวๆเข้ามารักใคร่มากมายก่ายกอง
   จนวันนึงเราได้เข้าไปเรียนวิชาเพศศึกษาที่สอนเรื่องของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มีช่วงนึงที่อาจารย์ได้พูดถึงโรคเอดส์จากการมั่วมีการร่วมเพศไปเรื่อยโดยไม่ได้ป้องกันผมก็เลยพูดแซวเพื่อนผมว่า “กูว่าอนาคตมึงไม่น่ารอดจากโรคเอดส์แน่เลยมึงแก่ไปต้องมานั่งรักษาเอดส์ป่าววะ ผู้หญิงเพียบแบบนี้” กบตอบกับมาว่า“กูก็ป้องกันดิวะในเมื่อมีโอกาสให้ทำ มึงจะยอมเสียโอกาสรึยังไง ฮ่าๆ”คำพูดเล่นๆขำๆตามประสาเพื่อนแซวกันโดยไม่ได้คิดอะไรว่าจะต้องมาเป็นเอดส์แล้วมารักษาเอดส์จะเกิดขึ้นไหมเมื่อพอเราขึ้น ม.3ผมกับกบก็ค่อยๆห่างกันทีละนิดแต่ยังติดต่อคุยกันตลอดที่โรงเรียนแต่ที่บ้านเราเริ่มไม่ได้ไปไหนมาไหนพร้อมๆ กันเหมือนอย่างเดิมเพราะว่าเพื่อนผมเนื้อหอมมีแฟนเยอะมากทำให้ผมก็ให้เพื่อนมีความสุขกับแฟนซึ่งเราเข้าใจเพราะผมก็มีแฟนเหมือนกันแล้วใกล้จะจบมัธยมต้นเกรดและผลการเรียนของผมไม่ค่อยดีทำให้ผมต้องมาตั้งใจเรียนให้จบ เวลาติวผมก็ชวนกบมาด้วยตลอดกลัวมันจะไม่จบเหมือนกัน
   เมื่อจบมัธยมต้นแล้วอดีตการไปเรียนต่อในช่วงม.ปลาย นั้นมี2ทางเลือกและส่วนใหญ่พ่อแม่มักจะอยากให้เรียน ม.ปลายเพื่อไปเอ็นทรานซ์ (สมัยนี้มันใช้ O-NET มั้ง) กบก็ถูกที่บ้านบังคับให้เรียน ม.ปลายต่อส่วนผมเลือกเรียนสายศิลป์ ไปต่อ ปวช. ยิ่งทำให้เราห่างกันมากขึ้นแต่ก็ยังได้เจอได้คุยบ้างเพราะบ้านเราทั้งคู่อยู่ในโซนใกล้กันผมไม่ค่อยได้ไปหากบที่บ้านเป็นประจำเหมือนเมื่อก่อนนานๆจะไปหาซักทีผมมีเพื่อนที่โรงเรียนใหม่ กบก็มีเพื่อนที่ ม.ปลาย ทำให้เราเริ่มไม่ค่อยได้รู้ความเป็นไปของอีกฝ่ายมากเท่าที่ควรจนผมเองขึ้น ปวชปี2 ได้เจอกบอีกทีในสภาพที่โทรม แต่สาวๆสมัยก่อนชอบผู้ชายผอมๆผมเองได้คุยได้ถามจนรู้ว่าเพื่อนผมคนนี้เริ่มเล่นยาตอนเริ่มแรกก็ยังไม่ได้หนักมากก็เป็นแค่พวกยาบ้า ยาม้า กัญชาอะไรพวกนี้แต่มาช่วงหลังเริ่มใช้ฉีดและมีเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เล่นยาด้วยกันตัวผมเองด้วยความเป็นห่วงเพื่อนก็เลยระลึกถึงวันที่เคยแซวกันไว้ว่าระวังจะต้องมานั่งรักษาเอดส์จากที่มั่วผู้หญิงเยอะๆแต่จะกลายเป็นว่าจะมาติดเอดส์จากการใช้เข็มเล่นยาเสพติดร่วมกันกับคนอื่นกบก็บอกว่าเข็มใครเข็มมัน กูไม่ใช้ของใครหรอกมึงไม่ต้องห่วงเมื่อสังคมของเราทั้งคู่เริ่มต่างกันทำให้ความสนิทของเราก็เริ่มไม่สนิทเหมือนเมื่อก่อนเพื่อนผมคนนี้เริ่มไม่ค่อยบอกอะไรคุยอะไรให้ผมฟังอย่างเคย
   แต่จนแล้วจนรอดเพื่อนผมก็ยังเอาตัวรอดมาได้ทั้งเรื่องการเรียนและยาเสพติดแต่ยังไม่ถึงกับเลิกขาดยังมีเล่นอยู่บ้างมันก็ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนแน่นอนและกบได้มาหาผมที่บ้านเราสนทนากันเรื่องต่างๆที่ผ่านมาว่าเกิดอะไรขึ้นทำให้รู้ว่าเพื่อนผมเข้าไปสู่กลุ่มที่ทำผิดและมีเงินทำให้ถูกจูงใจได้ง่ายหลงระเริงกับสิ่งพวกนี้แต่ก็ยังดีที่คิดได้ไวผมก็เลยกระเซ้ากลับไปในเรื่องเดิมอีกว่า“กูนึกว่ามึงมาหากูเพราะมึงจะมาบอกว่ามึงติดเอดส์ซะแล้ว ยังคิดว่ามึงคงให้กูพาไปรักษาเอดส์แน่เลย555” กบหัวเราะผมก็หัวเราะและรู้สึกดีใจมากที่ได้เพื่อนผมคนเดิมกลับมาส่วนเรื่องผู้หญิงยังคงคิวแน่นเท่าเดิม
   พอเข้าสู่มหาลัยเราก็ต่างตั้งหน้าเรียนกบยังคงใช้ชีวิตเพลย์บอยในเรื่องผู้หญิงกินเที่ยวแบบทั่วๆไปเหมือนเดิมจนเรียนจบ ส่วนผมก็เรื่อยๆจนจบคบกับแฟนคนเดิมบางครั้งก็นึกริษยาเพื่อนผมเหมือนกันว่ามีแฟนเยอะแต่อย่างว่าคนเราไม่เหมือนกันทำไงได้นั่นอาจไม่ใช่ทางของผม 555
   เมื่อเราเรียนจบกันแล้วกบก็เข้าไปทำงานบริษัทลูกของพ่อแม่ตัวเองแต่เดิมกบก็มาชวนให้ไปทำด้วยกันแต่ผมปฏิเสธไปเพราะสายที่เรียนมามันไม่ตรงผมไปทำงานบริษัทอื่นเพื่อหาความชำนาญซึ่งคาดหมายอยู่แล้วว่าจะออกมาทำอะไรเองส่วนตัวเมื่อเลยชีวิตวัยเรียนมาเข้าสู่ไวทำงานก็ยิ่งทำให้ชีวิตของเพื่อนผมดูดีมากขึ้นมีรถมีเงินมากกว่าเก่าเจอผู้คนเพิ่มขึ้น เวลาผ่านไปเร็วต่างคนต่างทำงานให้ไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอกันมาก
   วันหนึ่งกบโทรหาผมและนัดเจอผมด้วยน้ำเสียงที่ค่อยข้างวิตกเรามาเจอกันและกบก็บอกว่าเรื่องนี้ไม่รู้จะคุยกับใครได้นอกจากผมเพื่อนผมปริปากให้ฟังว่าช่วงที่ผ่านมาเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบาย ป่วยบ่อยมีไข้แต่ไม่ได้หวนนึกอะไรมากคิดแค่ว่าคนเราก็ป่วยเป็นของธรรมดา เป็นบ่อยจัดไอไม่หายทำให้เข้าไปตรวจที่โรงพยาบาลแล้วผลที่ออกมาทำให้เพื่อนผมนิ่งไปเลยกบเล่าให้ฟังว่าแว๊บแรกที่นึกขึ้นมาได้คือคำพูดของผมที่คอยเย้าแหย่อยู่เสมอว่าจงระวังเถอะจะเป็นเอดส์มึงต้องมานั่งรักษาเอดส์แล้วสิ่งที่ล้อเลียนกันเล่นๆมาตลอดสมัยเรียนดันเกิดขึ้นจริงกบถามผมคำแรกหลังจากที่เล่าให้ผมฟังแล้วคำแรกเลยว่า “มึงรังเกลียดกูไหมกูมีเชื้อเอดส์” ผมพอจำข้อมูลได้ว่าเอดส์ติดกันได้ทางเลือดและเซ็กซ์แต่สิ่งที่ผมตอบไปไม่ได้มาจากข้อมูลพวกนี้มันมาจากความที่เราเป็นเพื่อนกันมานานว่า “มึงเป็นเพื่อนกู กุไม่รังเกลียดมึงหรอก”พอผมพูดจบเพื่อนผมน้ำตาไหลและผมก็บอกว่าเราจะหาข่าวสารเกี่ยวกับโรคนี้และวิธีรักษาเอดส์กันกบยังไม่บอกกับครอบครัวเพราะทำใจไม่ได้กลัวพ่อกับแม่รับไม่ได้
   เราสองคนเริ่มหาข้อมูลและผมก็พามันไปตรวจเชื้ออย่างจริงจังและเข้าทำการรักษาเอดส์ตามขั้นตอนของทางการแพทย์ทุกขบวนการในช่วงแรกกบมีความเครียดมากทำให้ร่างกายทรุดลงและแพ้ยาต้านไวรัสที่หมอให้มากินเพื่อรักษาเอดส์มากผมก็ให้กำลังใจเพื่อนชวนไปออกกำลังกาย เข้าฟิตเนส เล่นกีฬาทำกิจกรรมให้กบไม่เครียดเมื่อเวลาผ่านไป1ปีหลังจากเข้ารับการรักษา ทานยาต่อเนื่องและดูแลสุขภาพออกกำลังกาย ทำทุกอย่างที่จะทำให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายแข็งแรงกบเลิกกินเหล้า สูบบุหรี่ กินอาหารมีประโยชน์ดูแลใส่ใจตัวเองสิ่งที่เห็นในความเปลี่ยนแปลงของเพื่อนผมที่ทำทุกอย่างที่กล่าวมาเพื่อรักษาเอดส์นั้นมันคุ้มค่าเพื่อนผมคนนี้หุ่นล่ำมีกล้ามเนื้อผิวพรรณใสสะอาดถ้าจะบอกว่าอวย คือมันหล่อกว่าเมื่อก่อนระดับดาราคนนึงได้เลยแบบนี้จะมีใครรู้ไหมว่าเพื่อนผมเป็นเอดส์ ว่าเพื่อนผมติดเชื้อเอชไอวีแต่เพื่อนผมก็เลิกมั่วผู้หญิงนะครับมีแฟนมีอะไรกันเพื่อนผมก็ป้องกันตลอดแฟนเพื่อนผมปัจจุบันนี้ก็รู้และรับได้
   กบได้รู้สึกขอบคุณผมว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมันเพราะในช่วงที่ดูแลรักษาเอดส์ตลอดที่ผ่านมา ผมให้กำลังใจพร้อมบีบบังคับให้ไปทำโน่นนี่ นั่น เพื่อสุขภาพตัวเองและไม่ทิ้งให้มันวุ่นวายใจเพื่อนกันจะดูว่าเพื่อนแท้ก็คงต้องดูกันตอนลำบากยากแค้นนี่แหละครับ ขอบคุณครับ
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.20 | SMF © 2006-2009, Simple Machines

Valid XHTML 1.0! Valid CSS! Dilber MC Theme by HarzeM
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.207 วินาที กับ 23 คำสั่ง